Frank Luntz – Words that Work

It’s not what you say, it’s what people hear.

De mensen van Taalkliniek hebben al een aardig filmpje met Frank Luntz gevonden. Luntz is Amerika’s taaltovenaar en beschrijft in zijn boek ongeveer “welke woorden je wel en niet moet gebruiken”. En waarom was dat ook al weer relevant en belangrijk? Daar komtie: omdat verkiezingen gewonnen of verloren worden op het gebruik van de juiste woorden. Omdat stakingen doorgaan of afgewend worden op het gebruik van de juiste woorden. Omdat producten een groot succes worden of falen op het gebruik van de juiste woorden.

“Yes we can”. “I have a dream”. “I’m going to make him an offer he can’t refuse”. “I’m lovin’ it”. “Show me the money!”

Luntz gaat zo’n 6 uur in op allerlei voorbeelden waarbij de invloed van woordkeuze duidelijk wordt. Van “criminaliteitsbestrijding” naar “publieke veiligheid”. Van “olie boren” naar “energiewinning voor Amerikaanse burgers”. Van “illegalen uitzetten” naar “de veiligheid van onze grenzen bewaken”. Luntz doet ook daadwerkelijk onderzoek in opdracht van politieke partijen en bedrijven naar welke woorden “het beste vallen”.

Erg interessant en best bruikbaar als je je stuurgroep iets duidelijk probeert te maken. Maar… is het ook niet een beetje eng om te bedenken dat de leiders van jouw land over ieder woord wat ze zeggen nagedacht hebben en dat wij daar blijkbaar vatbaar voor zijn ook…? En andersom: if you can’t beat them, join them..

http://www.luntzglobal.com/wordsthatwork.php
http://www.amazon.com/Words-That-Work-What-People/dp/1401302599

Atie de Heer: Content organizing in de praktijk

“Alles over het strategisch inzetten van content”

Atie’s eerste boek houdt een beetje het midden tussen een naslagwerk en een hartstochtelijk pleidooi voor het belang van content in organisaties. In een kleine 170 pagina’s neemt ze de lezer mee in de wonderlijke wereld van content en hoe je content inzet en beheert in organisaties.

Het interessante aan het boek vind ik de verbinding tussen het inrichten van contentbeheer, contentstrategie en de doelstellingen van de (dienstverlening van de) organisatie. De modellen die worden gepresenteerd zijn goed bruikbaar om aan opdrachtgevers en management uit te leggen met welk perspectief ze naar vraagstukken rondom content moeten kijken. En die vraagstukken zijn er: vrijwel iedere grotere organisatie worstelt met de vraag hoe ze content kan beheren en bruikbaar maken voor verschillende kanalen, hoe ze proces- en administratieve content kan verbinden met bijvoorbeeld commerciële content, hoe ze wijzigingen in beleid of uitvoering consistent kan doorvoeren over meerdere kanalen, media en systemen en voor verschillende doelgroepen.

Niet onbelangrijk is de voortreffelijke casebeschrijving over de Antwoord© Contentcollectie als best practice hoe je over individuele overheidsorganisaties heen aan een geïntegreerde contentstrategie werkt, met bijbehorende redactieformules, contentmodellen en gezamenlijke uitwisselafspraken!

Tenslotte wordt Atie/Data Direction’s eigen model, het Content Organizing Model, toegelicht. Naar mijn mening komt het te weinig tot zijn recht. Juist met de praktische tools, die je vanuit dit model kan inzetten, kun je zicht krijgen op de kwaliteit van je eigen contentorganisatie, kun je je ambitieniveau bepalen en kun je concrete verbeterstappen definiëren.

Ik vind het boek soms wat onbeholpen geschreven. Er staan rijpe en groene voorbeelden door elkaar, alhoewel de structuur van het boek helder is gaat het lezen soms van de hak op de tak en regelmatig tref ik cirkelredeneringen of overmatige herhalingen: “Zonder content geen klanten, geen medewerkers én zelfs geen bestaan. Immers zonder contacten met klanten, en medewerkers die niet weten hoe ze de klantcontacten moeten afhandelen heeft de organisatie geen bestaansrecht. Content is dus van levensbelang voor elke organisatie, van welke omvang, aard en soort dan ook.” Wat ik aan de praktische kant mis is een trefwoordenlijst en literatuurlijst.

Maar: uit alles blijkt Atie’s liefde voor het vak. Sterker nog, ze mààkt van content een vak. Dat maakt het een memorabel boek. Atie de Heer is een pionier in het professionaliseren van contentorganisaties, die door haar vakkennis, ervaring en niet in de laatste plaats door haar charme menig organisatie verder kan helpen.

http://www.datadirection.nl/blog/2010/11/30/publicatie/

Seth Godin – Linchpin

51fMyB3O1TL._SL500_AA300_

Are you indispensable?

Martin Kloos en Marketingfacts schreven al prima recensies, dus dat wou ik niet nog eens overdoen. Ik ben wel onder de indruk van de oproep van het boek: “stop met gewoon doen wat de baas zegt en word een artiest die uniek werk levert en daardoor onmisbaar is”.  Het boek is meer een pamflet dan een roadmap, maar de boodschap wordt zo vaak herhaald dat je er echt niet meer omheen kan.

www.sethgodin.com

Carol Tavris, Elliot Aronson: Mistakes were made (but not by me)

aronson_cover

“Why We Justify Foolish Beliefs, Bad Decisions, and Hurtful Acts”

Watergate, het onterecht veroordelen van zogenaamde criminelen en fouten in medische behandelingen. Niet zelden gestart vanuit goede bedoelingen, zelden gestart vanuit slechte bedoelingen. Maar het gaat toch mis. Erger: als er iets fout gaat, dan geven we het niet toe, we praten voor onszelf recht wat krom is en we gaan het op een gegeven moment nog zelf geloven ook.

Hoe komt dat toch? Mistakes were made (but not by me) geeft een adembenemend inzicht in de menselijke psyche met al haar overlevingsmechanismen en tekortkomingen. Met talloze voorbeelden, variërend van hoe huwelijken uit de hand lopen en welke beelden er dan ontstaan bij beide partners, hoe we meestal niet vanuit het niets grof de fout in gaan maar dat heel langzaam opbouwen met kleine stapjes tot hoe onze vooroordelen ons griezelig sterk kunnen beïnvloeden. Huiverend las ik het, bij ieder voorbeeld met de gedachte dat ik zelf misschien ook wel schuldig was aan dezelfde gedachten en acties. Het goede nieuws: als je op de hoogte bent van je eigen vooroordelen dan kun je nog een poging doen om het te neutraliseren.

Als je alvast één les wil meenemen uit het boek: in de realiteit komt “geloven is zien” vaker voor dan “zien is geloven”.

http://www.amazon.com/Mistakes-Were-Made-But-Not/dp/0151010986

http://www.mistakesweremadebutnotbyme.com/

NOiV: Beheer- en OntwikkelModel voor Open Standaarden (BOMOS)

bomos

Ik mocht meedenken over een boekje van Nederland Open in Verbinding over het beheren en ontwikkelen van open standaarden.

Standaarden beheren en (door-)ontwikkelen is vaak net even anders dan of heeft tenminste andere nuances dan beheren en ontwikkelen van applicaties. Waarom ook alweer? Een standaard is pas een standaard als hij gebruikt wordt, gebruik is vaak vrijwillig dus daar moet je iets voor doen. Bij het ontwikkelen van een standaard zijn vaak partijen betrokken die formeel niets met elkaar hoeven, dus dat levert zo zijn eigen besluitvormingsdynamiek op. Financiering is dan meteen een “uitdaging”. De ene partij wil harder dan de andere etcetera etcetera. Meer dan genoeg materiaal om eens verder over na te denken.

Het boekje van NOiV zet deze vraagstukken goed uiteen. Het boekje stipt de aspecten aan waar je rekening moet houden, zoals: Rechtenbeleid, Wijzigingsprocessen, ondersteuning van gebruikers en communicatie, het opzetten van een governancestructuur, regelen van financiering, strategieën voor adoptie en erkenning van standaarden. Het model is erg bruikbaar al was het maar als checklist. Het is ook niet zozeer bedoeld als blauwdruk, omdat je bij verschillende standaarden verschillende nuances en processen kunt inrichten. Voor de standaarden waar ik aan werk hebben we voor grotere wijzigingstrajecten een tamelijk gedetailleerd draaiboek uitgewerkt, waar zo goed als alle genoemde aspecten in terugkomen. Als je zo’n proces een paar keer hebt meegemaakt worden de afhankelijkheden (pijnlijk) duidelijk en daarmee de noodzaak om heel goed naar de details te kijken.

En buiten dat alles is het ook nog eens fraai vormgegeven. En: mijn naam staat er in. Lezen dus!

Een vervolg zou kunnen zijn om concrete voorbeelden op te nemen van hoe het beheer van bepaalde standaarden is belegd. Met het verder uitwerken van het model zou daar moeiteloos een boek mee gevuld kunnen worden..

http://www.noiv.nl/files/bomos.pdf

Karl Weick, Kathleen Sutcliffe: Managing the Unexpected

Managing the unexpected kaftAssuring high performance in an age of complexity.

Weick onderzocht “High Reliability Organizations” en kwam er achter dat deze allen vergelijkbare competenties en werkwijzen bezitten. High Reliability Organizations zijn bijvoorbeeld kerncentrales, vliegdekschepen, onderhandelteams bij gijzelingen, de brandweer; ze hebben grof gezegd gemeen dat er heel veel mis kan gaan en dat ?ɬ†ls er iets misgaat een bruine substantie een ronddraaiend stuk metaal raakt (in andere woorden: shit hits the fan). High Reliability Organizations hebben net als gewone bedrijven mensen in dienst die fouten kunnen maken en er gebeuren dingen die men niet had verwacht. Maar: ze hebben zodanig processen ingericht en mensen opgeleid dat het toch verrassend vaak goed gaat. Dat noemt Weick “mindfulness”. Volgens Weick hebben deze organisaties vijf kenmerken: Continue reading

Zenc: De toekomst van persoonsinformatiebeleid

“Een dynamische kijk op privacy”

Zenc onderzocht voor het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties de ontwikkelingen op het gebied van privacy, vanuit de gedachte dat een veranderende wereld veranderende eisen aan privacy stelt. Dat resulteerde in een leuke verkenning van enerzijds de theorie van privacy en de ontwikkelingen?Ǭ† om ons heen en anderzijds een aantal praktijkcases die laten zien met welke dilemma’s en problemen je te maken krijgt. Voor mij een goede inleiding.

Zenc begint met het behandelen van verschillende vormen van privacy:
– ruimtelijke privacy: het recht op een eigen fysieke ruimte
– lichamelijke privacy: het recht op integriteit van lichaam en geest
– relationele privacy: het recht om te communiceren met personen van je eigen keuze en het recht op geheimhouding van die communicatie
– informationele privacy: het recht van individuen, groepen of instituties om voor zichzelf te bepalen welke informatie over hetn hoe, wanneer en in welke mate wordt gecommuniceerd. Continue reading

SP: ICT bij de overheid

“Wondermiddel of hoofdpijndossier?” luidt de ondertitel.

De SP onderzocht wat er nou aan de hand is met ?¢‚Ǩ?ìal die mislukkende ICT-projecten?¢‚Ǩ¬ù. Vorig jaar opende de SP een meldpunt voor klachten over ICT bij de Overheid (link naar nieuwsbericht). Daar zijn zo’n 350 meldingen binnengekomen. Dit rapport is een soort analyse van deze meldingen en van alles wat er mis gaat. Het opzetten van zo’n meldpunt is niet zo’n gek idee overigens, ik zou graag de meldingen ook eens zien. Ik ben alleen bang dat dit rapport het enige resultaat is van de meldingen. Continue reading