in Gelezen

James Surowiecki – The Wisdom of Crowds

wisdom of crowds

Why the Many are Smarter than the Few and how Collective Wisdom shapes Business, Economics, Societies and Nations.

Barry was me net een paar dagen voor met zijn recensie.. maar ik moet zeggen dat ik iets positiever ben dan hij.

Tegenover dingen als massahysterie, kuddegedrag en gedrochten van compromis stelt Surowiecki dat in veel gevallen groepen en “het publiek” slimmer zijn dan individuen en in het bijzonder ook slimmer dan experts. “Chasing the expert is a mistake, and a costly one at that”

Surowiecki schetst een kader onder welke voorwaarden “de groep” een goed antwoord op een vraag kan geven en bij welk soort problemen dat dan kan.

Hij definieert drie soorten problemen:
– cognitieproblemen: problemen waar ?ɬ©?ɬ©n antwoord op is (hoeveel knikkers zitten er in deze pot);
– co?ɬ?rdinatieproblemen: problemen met min of meer onafhankelijke actoren; bijvoorbeeld de werking van vraag en aanbod (kapitalisme vs. de planeconomie, waarbij de eerste een mechanisme is waarbij iedereen meewerkt in het cre?ɬ´ren van vraag en aanbod en de tweede een mechanisme waarin met name het aanbod door een selecte groep wordt bepaald);
– co?ɬ?peratieproblemen: problemen waarbij je alleen door samenwerking verder komt; bijvoorbeeld het heffen van belasting voor het cre?ɬ´ren van publieke voorzieningen.

In alle drie kan het antwoord van een groep als geheel beter zijn dan het antwoord van individuen of experts, mits aan vier randvoorwaarden wordt voldaan:
– diversiteit van meningen
– onafhankelijkheid ten opzichte van elkaar
– decentralisatie: de macht is verdeeld
– aggregatie: alle individuele meningen kunnen in een collectief mechanisme worden verwerkt

Het is dus juist goed om onenigheden te hebben tussen mensen en competitie, en misschien wel niet zo goed om altijd maar te streven naar consensus en compromissen. Het kader is ook bruikbaar om niet zo succesvolle groepseffecten (zoals de internetbubbel) te kunnen analyseren (te weinig diversiteit van meningen, onafhankelijkheid verdween doordat men afhankelijk van elkaar werd om de bubbel in de lucht te kunnen houden).

Enigszins bijzonder is wel dat de titel van het boek over massa’s gaat, maar veel van Surowiecki’s voorbeelden over kleine groepen, zoals het Mission Management Team dat het neerstorten van de Columbia onderzocht of een groepje experts die een gezonken onderzee?ɬ´r probeerde te lokaliseren. Eigenlijk komen de idee?ɬ´n van Surowiecki dan wel weer overeen met die van Belbin, die immers ook argumenteert dat een team het beste werkt als mensen verschillende rollen innemen en er levendige discussie bestaat.

Ik vond het best een leuk boek, en dat heeft er vooral mee te maken dat ik na de voorbeelden-wirwar van Blink het kader dat Surowiecki schetst nogal verademend vond. Surowiecki eindigt eigenlijk met de hartverwarmende conclusie: “en daarom is de democratie zoveel beter dan andere vormen waarbij een klein groepje het voor het zeggen heeft”.. kwijl..

Is het nou omvangrijk genoeg om een boek van 336 pagina’s over te maken? Hierb moet ik toch wel met Barry’s laatste opmerking meegaan: “Voor datgene wat hij over de wisdom of crowds zelf wilde meegeven was een boek niet nodig geweest. Surowiecki is tenslotte van beroep columnist voor The New Yorker en had zijn concept dan ook meer recht gedaan door het in een essay te verwoorden dan er een heel boek aan te spenderen.”. Tsja.. het blijven Amerikanen..

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Wisdom_of_Crowds
http://www.randomhouse.com/features/wisdomofcrowds/

Write a Comment

Comment