The globalized world in the twenty-first century

Ik had een beetje een moeizame start met dit boek. De metaforen die Friedman maakt en de uitleg van globalisering vond ik wat vergezocht. Friedman schept op over wie hij wel allemaal niet ontmoet. Hij noemt de dag dat Netscape naar de beurs ging een cruciale dag in de globalisering, hij verzint allerlei zaken om figuurlijk het concept van ?¢‚Ǩ?ìde wereld is plat?¢‚Ǩ¬ù te illustreren. Nogal Amerikaans. Hij noemt tien drivers voor globalisering, die ik allemaal anders genoemd zou kunnen hebben of anders gerangschikt. Er komen zoveel voorbeelden dat je de lijn kwijt raakt.

Maar dan: de voorbeelden van globalisering zijn echt heel erg mooi. Friedman heeft daar echt veel van gezien. En alhoewel ik zijn theorievorming door het hele boek heen niet erg sterk vind, maken die voorbeelden (en het zijn er heel veel) dit boek echt heel gaaf. Friedman vertelt over de eagerness van softwarebedrijven in India, over hele slimme oplossingen voor callcenter problematiek, zoals dat Indiase mensen een Engelse naam aannemen en een specifiek Engels accent om ze toegankelijker te maken. Hij vertelt over Jetblue, een vliegtuigmaatschappij die huisvrouwen inzet voor haar reserveringen, die vanuit huis werken en verbonden zijn met het reserveringssysteem. Hij beschrijft de supply chains van Wal Mart, de elektronica-industrie, de logistiek van UPS, hoe Microsoft haar research globaliseert etcetera etcetera etcetera. Stuk voor stuk zeer indrukwekkende staaltjes van wereldwijd organiseren. E?ɬ©n van de mooiste voorbeelden is nog hoe Friedman de supply chain beschrijft die ervoor zorgde dat hij zijn eigen (Dell-)laptop kreeg. Noem mij raar, maar daar kreeg ik bijna tranen van in mijn ogen.. 😉

The world is flat houdt ongeveer in dat na de val van de muur en de verregaande ontwikkelingen in software en digitale communictatie niets ons meer in de weg staat om wereldwijd te concurreren en samenwerken. Maar omdat dat zo is, zullen mensen geen kans onbenut laten om het ook te doen, waardoor bedrijven die hier niet in meegaan geen schijn van kans hebben om te overleven. Naast een gloedvol betoog voor globalisering stelt Friedman ook dat Amerika heel hard zal moeten werken om bij te blijven. Waar outsourcing naar China en India in eerste instantie plaatsvond om efficiency-redenen, worden de producten die de Chinezen en Indi?ɬ´rs leveren steeds beter ?ɬ®n.. nog veel belangrijker.. wordt hun innovatiepotentieel ook steeds beter, waardoor ze het westen steeds meer op de voet volgen. Daar tegenover staat dat in Amerika bepaalde zaken achterblijven: er zijn steeds minder ingenieurs, ze zijn hooguit even goed of zelfs slechter dan hun Aziatische en Oost-Europese collega’s en ze zijn minder ambitieus. Toevallig kwam ik onlangs op de site van TU Delft, waar het mij opviel dat het overgrote deel van de studenten bij bepaalde beta-studies een Chinese of Oost-Europese naam had, dus de beweging die Friedman ziet geldt echt niet alleen voor de VS. Friedman stelt dat technische innovatie bepalend is voor economische groei en dat die beweging dus best verstrekkende gevolgen kan hebben. Mijn besef daarbij: er is werk aan de winkel! Friedman zelf citeert Paul Romer: ?¢‚Ǩ?ìA crisis is a terrible thing to waste?¢‚Ǩ¬ù..

Friedman hecht erg aan ondernemerschap. Hij citeert ook een onderzoek (van de Wereldbank) naar de verschillen tussen landen in de wetgeving rondom ondernemerszaken: hoe snel kun je een bedrijf starten of eindigen, hoe snel kun je mensen aannemen en ontslaan, een lening afsluiten en het nakomen van een contract zeker stellen. In Friedman’s woorden stelt het onderzoek: ?¢‚Ǩ?ìIf you want to create productive jobs (the kind that lead to rising standards of living), and if you want to stimulate the growth of new businesses (the kind that innovate, compete, and create wealth), you need a regulatory environment that makes it easy to start a business, easy to adjust a business to changing market circumstances and opportunities, and easy to close a business that goes bankrupt, so that the capital can be freed up for more produtive uses.?¢‚Ǩ¬ù. De uitkomsten van dit onderzoek zijn in sommige ontwikkelingslanden ronduit schandalig (en daarmee een goede verklaring voor gebrek aan ondernemerschap). En ook Nederland kan daar nog best iets van leren. Friedman’s stelling: ?¢‚Ǩ?ìfeed a person a fish and you have fed that person only for a day. Teach a person to fish and you have fed that person for a lifetime. Help that person grow a fishing business and you will have fed not only his family but also half the village.?¢‚Ǩ¬ù

Tussendoor gooit Friedman nog wat voorstellen voor wereldverbetering in het boek. Zo doet hij een voorstel voor een pensioensysteem waar je je eigen verzekeraar kiest en je werkgever hieraan bijdraagt, zodat je pensioen meer portable wordt en je dus gemakkelijker van baan kan wisselen. Hij oppert een nieuwe versie van het jaren 60 wirtschaftswunder om de eerste persoon op de maan te zetten: het alles op alles zetten om onafhankelijk te worden van buitenlandse energievoorraden.

Waar Friedman buitengewoon scherp in is (en dat is ook zijn baan), is analyses maken van internationale en politieke verhoudingen zoals de recente anti-Amerikabewegingen, het opkomen van Al Qaeda en de positie van China.

Ik heb zelf ook wat ?¢‚Ǩ?ìthe world is flat?¢‚Ǩ¬ù-ervaringen opgedaan. Een recente was een msn-conversatie tussen een Chinees meisje met een Portugese naam in een Internetcaf?ɬ© in Macao, die aan het chatten was met iemand in Egypte. Van wat ik (stiekem) meekreeg vroeg hij haar om geld wat via Western Union zou worden overgemaakt. Ik kan wat parano?ɬØde zijn, maar het kwam nogal loverboy-achtig over.. Op enig moment vroeg de Egyptenaar zich blijkbaar af wie ik was, waarna het meisje de webcam op haar computer naar mij toedraaide en intikte dat ik ?¢‚Ǩ?ìjust some guy?¢‚Ǩ¬ù was.

De kritiek op het boek is tweeledig: het boek is te dik en “het loopt allemaal zo’n vaart niet”. Met punt 1 ben ik het helemaal eens (pff..) maar punt 2: tsja.. dat doet me denken iedereen die de mobiele telefoon onzin vond en niet snapte wat ze ooit met Internet zouden willen. De voorbeelden die Friedman noemt zijn gewoon echt. Ik hoor ook wat mensen die trots beweren dat veel Amerikaanse bedrijven weer activiteiten terughalen uit India. Dat is in mijn beeld een bewijs dat de beweging die Friedman schetst wel degelijk gaande is: je kijkt waar ter wereld je bepaalde zaken het beste kan sourcen en vervolgens regel je dat.

Uiteindelijk is Friedman een hartstochtelijk voorstander van globalisering, deels omdat onderzoek daarnaar aantoont dat de levensstandaard van globaliserende landen sterk omhoog gegaan is, maar vooral omdat hij tal van voorbeelden heeft gezien waar mensen kunnen dromen over een betere toekomst. En dat houdt me wel vast: het is beter om te dromen over de toekomst dan je vast te klampen aan het verleden..

http://en.wikipedia.org/wiki/The_World_is_Flat