How America’s Most Admired – and secretive – company really works
Tsja. Het boek maakt de (onder-)titel niet waar.
Het mag inmiddels duidelijk zijn dat Apple wat onorthodoxe methoden van zaken doen heeft en ik kon niet wachten om daar eens meer over te lezen. Ik had het boek al besteld voordat het uitkwam en had nog even gewacht met het beginnen te lezen om de spanning er in te houden.
Wat volgde was een hartstikke interessant boek met allemaal leuke anekdotes van ex-Apple mensen en betrokkenen, maar… het geeft geen echt inzicht in Apple’s werkwijze. Natuurlijk wordt er bij Apple ontzettend veel gevraagd van de mensen, wat in allerlei voorbeelden wordt toegelicht. Apple gaat op een bijzondere wijze met de pers om, met marktonderzoek, met ontwerp van producten, maar: hoe doen ze dat nou?
Het komt er gewoon niet uit. Wat ik elders wel eens heb gelezen is dat van nieuwe applicaties de demoschermen helemaal tot op de laatste pixel worden uitgetekend, in plaats van de gangbare schetsen met “lorem ipsum” teksten. Vond ik niet terug. Hoeveel mensen werkten er aan het ontwerp van de iPod? Er wordt gesproken over een draaiboek voor product launches. Maar wat staat daar dan in? Allemaal vragen waar Lashinsky geen antwoord op geeft.
Een paar concepten die wel goed worden toegelicht zijn de DRI (Directly Responsible Individual), het feit dat ze bij nieuwe geheime producten een deel van het kantoor afzetten met nieuwe wanden en afsluiten voor iedereen die niet direct betrokken is, een aantal methoden om geheimhouding te betrachten. Het is dus echt wel een interessant boek, maar het heeft zeker niet de diepgang die ik ervan had verwacht… Ethan Rasiel’s The McKinsey Way had dat bijvoorbeeld weer wel.
En: er werd iets teveel informatie geleend uit de Steve Jobs biografie van Walter Isaacson.
http://www.amazon.com/Inside-Apple-Americas-Admired-Secretive-Company/dp/1611130956