How Little Things Can Make A Big Difference.
Ik luisterde het in iets minder dan drie uur in de auto. Barry schreef er al een hele heldere samenvatting over: http://www.barrywoudenberg.nl/?p=29 en WikiSummaries lukte het ook: http://www.wikisummaries.org/The_Tipping_Point
The Tipping Point is een lekker dun boekje met een heldere verhaallijn. Mijn samenvatting is nog korter dan de bovengenoemden: Rages en hypes gedragen zich als epidemie?ɬ´n; je kunt ze dus ook analyseren en zelfs sturen. Daarbij zijn drie factoren van belang. The law of the few: de verspreiding van de epidemie of rage is toe te schrijven aan een zeer klein aantal mensen. The stickyness factor: er moet iets zijn waardoor het in de hoofden van mensen blijft hangen (een hippe slogan, een associatie met iets). The power of context: een rage kan alleen maar ontstaan met een bepaalde context (je “hippe” Crocs koop je in de zomer). In het geval van een rage zijn drie typen mensen belangrijk bij de verspreiding. Connectors: mensen die heel veel andere mensen kennen en zodanig voor verspreiding zorgen. Mavens: de lui die altijd als eerste weten dat er iets nieuws is en die heel veel ervan weten. Salesmen: mensen die andere mensen kunnen overtuigen.
Verder is het boek gelardeerd met voorbeelden van Hush Puppies, Syfillis epidemie?ɬ´n, de Midnight Ride van Paul Revere, de onverwachte daling van criminaliteit in de jaren 90 in New York en: Sesamstraat.
Ik lees twee soorten kritiek op Amazon: mensen zeggen dat het niets nieuws is en mensen zeggen dat het allemaal toeval is en niet te sturen. Beide hebben wel een beetje gelijk. Er komen veel bestaande communicatieconcepten en theorie?ɬ´n naar voren in het boek: diffusie van innovatie, six degrees of separation, Dunbar’s number. En niet altijd is iets te sturen omdat het al gebeurd is voordat je snapt wat er aan de hand is. Maar: dan is het nog wel te analyseren. Met 1,7 miljoen verkochte exemplaren zou ik me niet zo druk maken als ik Gladwell was..
De kritiek ontstaat misschien ook doordat mensen een handleiding verwachten – wat volgens mij niet mogelijk is. Daarom is het ook een analyse van een fenomeen – dat er niet voorspelbaarder of stuurbaarder van wordt.