De creativiteit in deze wereld gaat naar de haaien als het zo doorgaat met copyright-wetgeving. Dat is ongeveer wat Lawrence Lessig in Free Culture betoogt.
Waarom Gaat Het Mis?
– Al het creatieve werk is beschermd. Als ik iets op papier krabbel heb ik daar copyrights op, zonder dit aan te hoeven vragen (dus ook op deze tekst). Niet alleen het kopieren/vermenigvuldigen van beschermd werk is strafbaar, het is ook beschermd om iets af te leiden van creatieve werken, bijvoorbeeld een parodie op Mickey Mouse te maken.
– De termijn waarin het beschermd is, is de afgelopen decennia steeds verder verlengd (11 keer in 40 jaar). In Amerika: 95 jaar na publicatie voor werk vervaardigd door een bedrijf of anders 70 jaar na overlijden van de auteur. Nederland: 70 jaar na overlijden van de auteur.
– De escape clausule heeft in veel gevallen geen waarde. Er is een escape clausule genaamd “fair use”, die ervoor zorgt dat je vrij mag citeren van bepaald werk of voor eigen gebruik mag kopieren. Echter, als je zelf bepaalt dat iets fair use is, dan kun je nog steeds een rechtszaak tegemoet zien van een groot bedrijf met een flinke juridische afdeling. Het alternatief is lief vragen of je het mag gebruiken met de mogelijkheid op een negatief antwoord.
– De schadebedragen die geclaimd kunnen worden bij misbruik van auteursrecht zijn absurd hoog en lopen in de miljoenen. Lessig beschrijft wat studenten die aangeklaagd worden voor enige miljoenen omdat ze een zoekmachine hadden gebouwd die toevallig mp3’s op het universitaire netwerk indexeerde. Grof gezegd kun je beter een cd stelen in de winkel dan hem downloaden op internet.
– In toenemende mate zijn de media in handen van een kleine groep Hele Grote Bedrijven, zoals Fox, Time Warner, Disney etcetera. Stuk voor stuk bedrijven die hun intellectuele eigendommen zoveel mogelijk willen beschermen. En de middelen daarvoor hebben. Lessig zegt hierover: “Never in our history have fewer had a legal right to control more of the development of our culture than now.”